زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مرکب اضافی





مرکب تقییدی از نوع اضافی، فاقد نسبت حکمی است.


۱ - توضیح



مرکب اضافی، از اقسام مرکب ناقص تقییدی است که یک جزء آن متمم جزء دیگر بوده و میان اجزای آن نسبت ناقصه وجود دارد نه تامه؛ به بیان دیگر، در مرکب اضافی، ترکیب از نوع اضافی است که یک جزء آن مضاف و دیگری مضاف الیه است و شامل نسبت تقییدی می‌گردد و نسبت حکمی در آن وجود ندارد، مثل: «کتاب زید»، و از این رو، سکوت متکلم بر آن صحیح نیست.

۲ - نکته



بر اساس دیدگاه « شهید صدر » نسبت در مرکب اضافی، از نوع اندماجی است که یکی در دیگری فرو رفته و این عقل است که با تحلیل خود، به دو طرف نسبت اندماجی (نسبت ناقصه) پی می‌برد.
[۳] خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۶۸.


۳ - عناوین مرتبط



مرکب وصفی.

۴ - پانویس


 
۱. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۷۲.    
۲. تهانوی، محمد اعلی بن علی، کشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، ج۱، ص ۴۲۴-۴۲۶.    
۳. خوانساری، محمد، منطق صوری، ص۶۸.
۴. آمدی، علی بن محمد، الاحکام فی اصول الاحکام، ج۱، ص۱۹.    


۵ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۲۶، برگرفته از مقاله «مرکب اضافی».    

رده‌های این صفحه : جمله‌ های ناقص




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.